In de Probus #1 prof.mr. Harriët Schelhaas

​Kunt u mij iets meer over uzelf vertellen?
Prof. Mr. Schelhaas vertelde enthousiast: “Mijn werk is erg leuk en verbintenissenrecht is écht het leukste wat er is, maar ik ben niet alleen met mijn vak bezig. Ik houd ook erg veel van reizen en met name actieve reizen. Ik ga bijvoorbeeld in maart naar Nepal om door de bergen te lopen. Daarnaast ben ik ook een enorme voetbalfan. Zoals je misschien wel weet, ben ik ook 10 jaar advocaat geweest… in Amsterdam. Ik woon daar niet, ik woon in Leiden. Daar heb ik ook gestudeerd en ben daar blijven wonen. Ik heb er wel over gedacht om in Utrecht te gaan wonen, waar ik gewerkt heb als PhD-onderzoeker en waar ik ook gepromoveerd ben. Maar Utrecht was niet te betalen en Leiden is heel leuk en daarom woon ik er nog steeds met heel veel plezier. Ik probeer naast mijn werk zo veel mogelijk te wandelen... en te reizen. ”
 
Wat is de reden dat u rechtsgeleerdheid bent gaan studeren?
“Ik houd heel veel van taal. Ik vond het vroeger heel leuk om verhaaltjes te schrijven. Rechten is voor een groot deel taal, je moet jouw argumenten namelijk goed kunnen structureren. Ik heb erover nagedacht om misschien een talenstudie te doen, maar dit werd uiteindelijk toch rechten. Rechten is namelijk overal, het gaat over rechtvaardigheid en de combinatie rechten en maatschappijwetenschap leek mij erg leuk.”
 
Ik vroeg prof. mr. Schelhaas of dit ook de reden was achter de keuze voor het contractenrecht. Zij legde mij uit dat contractenrecht daar inderdaad het beste bij in de buurt komt. “Je moet precies weten wat, welk woordje betekent”.
 
Zij vertelt: “Ik ben nu docent en onderzoeker. Docent zijn betekent praten en uitleggen, en onderzoeken is het schrijven.”
 
 

---

Wat was voor u de reden om een privaatrechtelijke master te volgen?
Het was het leukste! Ik kan mij bij privaatrecht het meeste voorstellen, het is namelijk overal. Een goed voorbeeld hiervan is de vreselijke gebeurtenis in Oss. Wat moet je ermee doen, wie is aansprakelijk? Dit heeft met privaatrecht te maken. Voor mij is het echt het meest voorstelbare rechtsgebied. Dit zullen de mensen van strafrecht natuurlijk ook zeggen, maar het strafrecht staat wat verder van mij af. En met privaatrecht ben je naar mijn idee het meeste met taal bezig en met praktische en maatschappelijk relevante vraagstukken.  
 
Studenten vinden de overstap van studeren naar een fulltime baan vaak spannend. Hoe heeft u dit ervaren en heeft u nog tips voor studenten die dit jaar hun studie afronden?
Ik vond het ook erg spannend. Verder ben ik geen ochtendpersoon en vond ik het bijna een onverdraaglijk idee dat ik elke dag vroeg moest opstaan. Eigenlijk viel het allemaal best mee. Een goede tip is dat je een pad moet kiezen dat jij zelf leuk vindt. Je moet bijvoorbeeld niet voor de advocatuur kiezen omdat andere mensen zeggen dat het nuttig is. Je moet het kiezen omdat jij het leuk vindt. Als je iets wilt doen dat een beetje bijzonder en afwijkend is, dan moet je dat gewoon doen. En het is niet erg om fouten te maken. Als een baan bijvoorbeeld niet leuk blijkt of niet past, dan hoeft dat niet aan jou te liggen, maar meestal ligt dat aan  een samenloop van omstandigheden en is het verstandig om wat anders te gaan doen. Ik heb in mijn eerste baan ook maar één jaar gewerkt en dat is niet erg. Kijk naar wat je leuk vindt, als het niet werkt heb je allerlei andere mogelijkheden om wat anders te doen.

Mijn werk is erg leuk en verbintenissenrecht is écht het leukste wat er is, maar ik ben niet alleen met mijn vak bezig. Ik houd ook erg veel van reizen en met name actieve reizen.

Hoe bent u bij ESL terechtgekomen? 
Ik was advocaat in Amsterdam, een prachtig vak, maar heb altijd wel geprobeerd nog les te geven en anderszins wetenschappelijk actief te zijn. Ik was namelijk naast mijn werk als advocaat honorair docent in Utrecht en bleef daarnaast publiceren. Ik probeerde het er zoveel mogelijk bij te doen. Mijn werk als advocaat werd toen steeds drukker en toen dacht ik dat ik misschien de nadruk anders moest leggen. Op dat moment kwam er een mooie positie vrij bij ESL. Ik vond dat gaaf! De faculteit in Rotterdam heeft niet te veel gezeur, de handen moeten uit de mouwen en dat ligt mij wel.

Wat maakt de master privaatrecht naar uw mening bijzonder?
De combinatie tussen theorie en praktijk is erg bijzonder. We beginnen in blok 1 al met het schrijven, van bijvoorbeeld annotaties of adviezen. Het is praktijkgericht. Je leert altijd wel iets praktisch. Dit koppelen we aan vakken waar je kritisch leert denken. Na de master weet je echt wat je moet doen en kun je schrijven en kritisch denken, dat is een goede combinatie voor de toekomst. Binnen de master privaatrecht worden verder veel masterclasses georganiseerd, zo gaan we naar Sparta en naar de rechtbank. Dit maakt de master privaatrecht heel leuk en ook heel nuttig. Met privaatrecht kom je namelijk altijd in aanmerking. Het maakt niet uit waar je komt te werken, overal is privaatrecht van belang.
 
Veel studenten vragen mij “je hebt veel gespecialiseerde masters, wat moet ik doen?” Toen ik in de advocatuur zat wilden wij altijd mensen met een algemene master. De specialisatie leer je in de praktijk wel.
 
Dit maakt de master privaatrecht een goede, leuke en bijzondere master.
 

​

De tentamens komen eraan en u moet zoveel mogelijk studeren. Waar kiest u voor: koffie of redbull? 
Koffie! Ik vind koffie gewoon lekker.
​
Kluwer of Vermande? 
Kluwer, dit was mijn eerste wettenbundel, maar eigenlijk het liefst Ars Aequi.
 
U mag geen verbintenissenrecht meer uitoefenen, maar wel een ander rechtsgebied kiezen, wat kiest u:
Strafrecht of staats- en bestuursrecht? 
Dat is een gemene vraag! Ik denk dat ik dan toch voor strafrecht kies. Dat is wat levendiger, maar ik moet er niet aan denken om nooit meer privaatrecht te mogen doen.
 
U moet een nieuw beroep kiezen, wat kiest u: hersenchirurg of journalist? 
Journalist! Dat heeft nog met taal te maken en je mag het naadje van de kous proberen te achterhalen. Ik ben nieuwsgierig en houd niet van geheimen, dus een beroep als journalist zou wat dat betreft wel passen. Daarnaast lijkt mij een beroep als hersenchirurg ook zo bloederig.
 
Zou u liever de Nobelprijs winnen of een Olympische medaille?
“Ik zou eigenlijk moeten zeggen de Nobelprijs… maar er is geen Nobelprijs voor het recht, dus dan maar een Olympische medaille.”
 
Ik maak grappend de opmerking “dan máár een olympische medaille... alsof het niets is”. Prof. mr. Schelhaas lacht en zegt “dat is natuurlijk ook een hele prestatie, sport vind ik ook echt héél leuk om te doen en om naar te kijken”.