In de probus #2 - prof lindenbergh

Wie is prof. Lindenbergh?
Prof. Lindenbergh ziet zijn werk echt als hobby, maar zijn gezin komt op de eerste plek. Hij heeft een vrouw en twee kinderen, één van 6 jaar oud en één van 8. Hij woont vlakbij de universiteit en probeert twee keer in de week een rondje rond de Kralingse Plas hard te lopen.
 
Hij vertelt mij dat hij enorm van Terschelling houdt. Op de vraag waarom legt hij uit dat het buiten is, in de natuur. Het is er overzichtelijk. Je bent weg van huis en het heeft echt een eilandcultuur. Prof. Lindenbergh is geboren in Zeeland en opgegroeid in Friesland, maar daar is hij niet gebleven. Hij is een jaar in Amerika gaan studeren en is daarna zijn opleiding rechtsgeleerdheid begonnen in Leiden. Nadat hij zijn studie had afgerond, moest hij in militaire dienst en is hij vervolgens in Leiden docent geworden. In 1998 is hij gepromoveerd op een proefschrift over smartengeld en in 2005 is hij in Rotterdam tot hoogleraar benoemd.
 
Rotterdam is volgens professor Lindenbergh veel leuker geworden; “Toen ik hier kwam wonen stond nog veel in de steigers”. Het voelde voor hem een beetje rommelig, maar alles is nu heel mooi geworden: het station is af, de campus is prachtig geworden. ‘Voor mij was de Erasmus universiteit aantrekkelijk, omdat ESL een ondernemende faculteit is. Als je hier een idee hebt, zegt het bestuur “ga het maar doen” en als het werkt, dan krijg je geld. Dat nodigt uit tot innoveren.’
 
Professor Lindenbergh vindt het leuk om het onderwijs zo in te vullen, zoals hij zelf wel had willen studeren. In die tijd was een master vooral een “pratend hoofd” met uiteindelijk een tentamen. Daar is heel veel in veranderd. Er zijn veel meer werkvormen, de master is veel uitdagender geworden en de masters A&V en privaatrecht zijn veel meer praktijkgericht. Dit heeft hij in zijn eigen studie gemist. Ook vindt hij het leuk dat hij constant met jonge mensen aan het werk is.
 
Wat is de reden dat u rechtsgeleerdheid bent gaan studeren?
“Ik had geen wiskunde in mijn eindexamenpakket en ik wist niet zo goed wat ik wilde, dus ik ging rechten doen. Mijn klasgenoten gingen naar Groningen, ik wilde graag wat verder van huis studeren. Ik ben toen naar Amerika gegaan en, ja, daarna waren alle Nederlandse universiteiten eigenlijk dicht bij huis. Toen ben ik maar in Leiden begonnen. Ik wilde eerst internationaal recht studeren en dat stond daar goed aangeschreven, maar dit is anders gelopen.”
 
Prof. Lindenbergh heeft een jaar Liberal Arts in Amerika gestudeerd. Dit bestond voornamelijk uit politieke wetenschappen, (godsdienst)filosofie en vakken over de geschiedenis van de Verenigde Staten. Hij vond het mooi dat er in dat jaar heel breed gekozen kon worden. Hij heeft nog nooit zo hard gewerkt als tijdens dat jaar. De Amerikaanse houding, wat het studeren betreft, is heel anders dan hier. Hij heeft daarna heel erg moeten wennen aan de Nederlandse studiecultuur. Nu is dat inmiddels wel heel anders dan toen hij zelf is gaan studeren: ‘Je kunt nu niet meer tot de Kerst wachten voor je je boeken uit het plastic haalt. Studeren is ook hier een werkwoord geworden. Ik zie dat als vooruitgang.’

Studenten eten vaak niet zo gezond, aan u de keuze: de rest van uw leven alleen maar Sushi eten of de rest van uw leven alleen maar McDonalds?
Dan maar sushi… Ik hoef zeker niet uit te leggen waarom?!
Lachend vertelt hij: “Ik ging dit jaar voor het eerst met mijn kinderen naar de McDonalds. Toen ze daar nog niet geweest waren zagen ze de gouden M. “Kijk hier rijdt de metro ook!” zeiden ze… We hebben er maar niets van gezegd”.
 
Kluwer of Vermande?
Kluwer!
 
U moet een nieuw beroep kiezen, docent wiskunde of makelaar?
Docent wiskunde! Dan kan ik het eindelijk leren…
 
Veel studenten kunnen zich herinneren dat u in uw annotaties en colleges vaak schreef en zei dat “de soep niet zo heet wordt gegeten”. Ik vraag mij af, hoe heet wordt de soep dan wel gegeten? 
Zo heet mogelijk. Wel heet als in warm, maar niet heet als in spicy. 

Wat is de reden dat u de keuze heeft gemaakt voor privaatrecht en dan met name het aansprakelijkheids- en schadevergoedingsrecht?
Prof. Lindenbergh is erg enthousiast over zijn vak en rechtsgebied. Hij vertelt mij dat hij in 1998 gepromoveerd is op een proefschrift over smartengeld. “De onderzoekslijn van mijn onderzoeksleven is het vergoeden van tranen met duiten”. Het kan eigenlijk niet, maar het werkt wel. Hij vindt dit intrigerend. Je probeert iets goed te maken met geld wat niet goed te maken is. Het schadevergoedingsrecht heeft iets ongrijpbaars, dat vindt hij leuk. Je moet het technisch heel goed voor ogen hebben. Het schadevergoedingsrecht is het meest open terrein van het recht.
 
Wat maakt de master privaatrecht naar uw mening zo bijzonder?
Je leert in de master privaatrecht écht werken in het privaatrecht. Je leert de weg erin kennen. Het gehele privaatrecht zal je niet leren, daar is het privaatrecht te groot voor. Je leert niet alleen de weg, je leert zelf oplossingen vinden voor problemen.
 
Wat maakt volgens u een goede jurist?
Een goede jurist moet goed kunnen lezen en schrijven. Hij moet een behoorlijke algemene ontwikkeling hebben en een goed analytisch inzicht, maar er moet ook gevoel zijn voor maatschappelijke verhoudingen.
 
De overstap van studeren naar een fulltime baan is vaak spannend. Hoe heeft u dit ervaren en heeft u nog tips voor studenten die dit jaar hun studie afronden? 
Prof. Lindenbergh heeft na het studeren de overgang gemaakt naar de militaire dienst. “Ik was stomverbaasd dat er om kwart over 7 in de ochtend al zó veel mensen wakker waren”. Een tip: Je moet er gewoon in springen en het gewoon gaan doen. “Het is al zo veel mensen gelukt”.